Të mërkurën, në Palazzo Marino, nisi debati publik për stadiumin e ri për Milanin dhe Interin, të cilët paraqitën planin e fizibilitetit të propozimit të tyre për milanezët. Ka shumë çështje për të zgjidhur por edhe pikat që dy kompanitë janë përpjekur të sqarojnë me përfaqësuesit e tyre. Nga çështja e prishjes së San Siros, deri te kapaciteti, kalimi nëpër kohët e ndërtimit dhe hipoteza Sesto.
Siç raportohet sot në mëngjes nga Gazzetta dello Sport në analizën e saj thelbësore, pyetja më e madhe ka të bëjë ende me fatin që do të rezervohet për objektin aktual të San Siros. As Milani dhe as Interi nuk i kanë frikësuar ndonjëherë mundësinë e një ristrukturimi të objektit historik: restaurimi nuk është i mundur sepse skuadrat nuk do të dinin ku të luanin ndërkohë.
Nëse, siç është planifikuar, objekti i ri është gati për sezonin 2027-2028, prishja e San Siros do të fillojë vitin e ardhshëm dhe në vend të tij nga viti 2030 do të ketë një ndërtesë me funksione të ndryshme.
Pavarësisht interpretimeve të reja, të ndryshme nga origjinalet, u theksua se projekti i Katedrales i propozuar nga studioja Populous nuk ka kaluar ende: disa vëllime kanë ndryshuar, por gjatë projektit ekzekutiv do të vendoset nëse do të mbahet në të vërtetë dizajni i frymëzuar nga Duomo. dhe Galeria Vittorio Emanuele. Projekti total ka një kosto prej rreth 1.3 miliardë euro.
Kapaciteti – Një tjetër çështje e rëndësishme është ajo e kapacitetit të objektit, i cili do të mirëpresë dy nga ekipet më të ndjekura në botë. Të mërkurën klubet ishin të qarta: mesatarja historike e pjesëmarrjes është rreth 60 mijë njerëz, prandaj stadiumi do të ketë një kapacitet prej 60-65 mijë vendesh.
Qëllimi është të përfitohet nga një mbushjte totale gjithmone dhe nga hapësira më e madhe që u jepet sponsorëve, si dhe nga zona tregtare përreth impiantit. Sa i përket punimeve, synimi i dy klubeve është largimi në vitin 2024, pasi të jetë përcaktuar projekti. Por nëse debati publik paraqet probleme të mëtejshme dhe nuk e lehtëson procesin, mund të ketë zgjidhje të ndryshme si ajo e Sestos, e cila mbetet por me një rol shumë dytësor.
