Asnjëherë banal kur flet Paolo Maldini. Këtë ai e ka treguar edhe një herë në intervistën e publikuar në faqet e Gazzetta dello Sport ku flet për çështje të ndryshme, disa në mënyrë të butë si për kampionatin, të tjera më fort për rinovimin e tij dhe të Massara-s. Ja të gjitha deklaratat e tij.
Mendimi i parë pas fitimit të Scudettos: “Ia dedikoj nenes dhe babait tim, shpresoj që të mund të jenë krenarë për mua atje lart. Babi mund të më ketë thënë ndonjë gjë, vetëm një përkëdhelje në shpinë ose një përqafim.
Ai ishte pak fjalë veçanërisht me mua. Me kalimin e kohës është zbutur shumë dhe e kemi krahasuar më shumë njëri-tjetrin. Nga ana tjetër, edhe dy fëmijët e mi janë pak fjalë. Ashtu siç isha kur luaja: të folurit ishte një ekzagjerim, u përpoqa ta bëja sa më pak…
Për Daniel: “Në Reggio Emilia gjatë ceremonisë së ndarjes së çmimeve në një moment të caktuar dëgjova folësin që shpallte numrin 25, Florenzi. Pastaj e kuptova dhe thashë me vete: ‘tani është radha e Danielit, sa mirë’.
E pashë të vinte drejt meje me sy të ulur. Ai nuk po më shikonte drejt. E dija që e bën gjithmonë. Thjesht i dhashe doren. Të nesërmen e pashë përsëri këtu në dhomën e ndenjes. I thashë: ‘O Dani, urime’. U përqafuam. Dhe mbaroi aty.
Problem në dhomat e zhveshjes? Jo, sepse ai është një djalë i shkëlqyer që di të qëndrojë në vendin e tij. Është vlerësuar për atë që është. Dhe pastaj fusha flet vetë. Nëse nuk jeni të përshtatshëm për atë lloj niveli, shokët tuaj të skuadrës e dallojne menjëherë. Kjo nuk ndodh me Danielin. Eshtë e qartë se ai duhet të rritet, por autonomia e tij e mendimit dhe e jetës është e qartë brenda grupit”.
Për Scudetton: “Është triumfi i parë i një jete të re. Këtë herë nuk luajta me shpejtësi dhe teknikë, por me kokën dhe vlerat e mia. Unë e konsideroj të bukur. Një gjë e bashkon me titujt e tjerë që fituam: pasioni për Milanin dhe futbollin.
Unë do të thoja se është një kryevepër. Është fitorja e ideve, vullnetit dhe shpirtit të ekipit. Qëndruam në krye për dy vite dhe arritëm të bënim diçka super kundër parashikimeve. Dhe nuk është e parëndësishme që në 20 vitet e fundit Milani kishte fituar vetëm dy tituj lige. Kjo është arsyeja pse na jep kaq shumë krenari.
Është i ngjashëm me titullin e fituar me Zaccheroni në vitin 1999. Por erdhi me më pak investime dhe më shumë ide”. Për mendimin se Interi humbi Scudetton: “Janë opinione. Them se kemi shënuar 86 pikë. Dhe vetëm një herë në historinë e kampionateve me tre pikë, Milani ishte në gjendje të bënte më shumë.
Dhe dua të shtoj se entuziazmi që shënuam te tifozët ishte edhe për shkak të lojës që tregoi ekipi dhe guximit që treguam. Edhe në zgjedhjet e merkatos. Këtë dimër e kishim jashtë Kjaerin me një dëmtim dhe Tomori dëmtoi meniskun. Nuk kishte buxhet.
Mund të kishim huazuar një lojtar për të mbyllur vrimën. Në vend të kësaj, ne u besuam të rinjve tanë. Sepse e dimë se mund të na garantojnë shumë”. Për sekretin e këtij Milani: “Nga viti 2019 e deri më sot kemi afruar 21 lojtarë. Një përzierje djemsh me përvojë dhe shumë të rinjsh.
Unë dhe Massara i treguam secilit historinë e një projekti që më pas u realizua. Pra, ne kemi qenë të besueshëm dhe kjo është një pjesë e rëndësishme e suksesit tonë. Sigurisht që ishin histori të ndryshme. Te Zlatan, për shembull, i kërkuam të na jepte atë që mund t’i sillte grupit tani. Për një djalë të ri si Kalulu, fjalimi ishte: ‘Gjashtë muajt e parë shiko dhe mëso. Je në atdheun e mbrojtjes, mëso përmendësh gjithçka. Herët a vonë vjen mundësia”.
Për kënaqësinë më të madhe si drejtues: “Marrëdhëniet personale që kam krijuar me lojtarët. Shumica e tyre janë të rinj që kishin nevojë për udhëzime. Shumë më konsiderojnë si baba të dytë”.
Për zërin e ngritur pas Milan-Udinese me arbitrat: “Herë pas here duhet t’i thuash gjërat ashtu siç janë. Bëj pak sepse preferoj t’u kërkoj shpjegime veç e veç krerëve të arbitrazhit. Dhe pothuajse gjithmonë ka një hapje për dialog. Atë herë nuk ishte kështu dhe më pas vendosa të flas. Megjithatë, në përgjithësi nuk na pëlqen të ankohemi sepse kjo mund të krijojë alibi për lojtarët dhe rrezikon të shartojë diçka jo pozitive në publik”.
Për buxhetin e reduktuar: “21 lojtarët që morëm nën drejtimin tim të drejtpërdrejtë rezultuan në një shpenzim neto midis të ardhurave dhe shpenzimeve prej 75 milionë euro. Kur vendosa të qëndroja pas lamtumirës së Leonardos, kisha në mendje një buxhet më të lartë.
Atëherë ideja për të bërë gjëra, por për t’i bërë ato jo domosdoshmërisht, por sepse jeni të bindur, duhet të mbizotërojë mbi atë të shpenzimit të asaj që keni. Nëse mund ta shpëtoj klubin, do ta shpëtoj. Dhe kjo do të thotë që vizioni im ka ndryshuar plotësisht.
E kuptova që të rinjve u duhet dhënë mundësi. Por është e nevojshme t’i bëni ata të ndiejnë besim veçanërisht në momente të vështira. Diçka që nuk më ka ndodhur kurrë si djalë”.
Për Maignan: “Ne u mbështetëm në mendimin e Dida, Ragno dhe Betti, trajnerët tanë të portierëve. Kështu duke biseduar me të kuptuam se çfarë kishte në mendje, personalitetin e tij, dëshirën për të fituar si askush tjetër”.
Donnarumma: “Nuk me shkruajti pas titullit, por gjatë vitit ne folëm dhe më pas u pamë në festën e 40-vjetorit të Ibrës. Nëse është penduar? Nuk e di, ende shpresoj që ai të jetë i lumtur. Ai i dha shumë Milanit”.
Për Tonalin: “Ata thanë se ai mund të ishte Pirlo i ri, por ai ndihej si Gattuso. Unë do të thoja se ka karakteristikat e të dyjave. Vitin e parë ai jetoi në një situatë shumë të vështirë. Ai vinte nga një dëmtim dhe vuajti presionin e të qenit në klubin e tij të preferuar. Këtë e kuptuam duke e mbajtur me vete. Rezultatet janë parë”.
Për Piolin: “Të jesh normal në vitin 2022 është tashmë diçka e veçantë. E kam njohur Stefanon sepse kam luajtur me të në ekipin U-21 dhe kam pasur gjithmonë respekt për njeriun dhe trajnerin.
Nga jashtë më ka pëlqyer gjithmonë. Ajo që më befasoi është intensiteti i transmetimit të ideve të tij dhe energjia që ai jep te Milanello. I thashë disa herë: ‘Mund të ndryshosh të gjitha sistemet e lojës që dëshiron, por mos e humb këtë energji që është jetike për ne’. Dhe shikoni, ai është gjithashtu i ashpër në gjërat që thotë. Më pëlqen shumë kjo gjë”.
Për krahasimet për çështje teknike: “Me Massara ne shpesh ulemi me të për të përmirësuar diçka. Ne e bëjmë mbi të gjitha kur gjërat shkojnë mirë sepse jemi më të hapur për dialog”.
Nëse ai është njeriu i duhur për të hapur një cikël: “Ai është sigurisht një komponent i rëndësishëm. Pastaj sigurisht që duhet të ketë vullnetin e klubit për të hapur një cikël. Sot Milani me një vizion strategjik të nivelit të lartë mund të vazhdojë të konkurrojë vitin e ardhshëm me më të mëdhenjtë.
Nëse, nga ana tjetër, do të zgjidhnim një vizion mirëmbajtjeje, pa investime, pa një ide nga Milani, do të mbeteshim në harresë mes gjashtë apo shtatë skuadrave më të mira të Italisë, që do të përpiqeshin të fitonin Scudetton dhe të kualifikoheshin në Champions League.
Kjo është arsyeja pse është koha që pronarët, Elliott apo ai që mund të vijë, të mbyllin periudhën trevjeçare dhe të kuptojnë se çfarë strategjie duan për të ardhmen. Me dy ose tre nënshkrime të rëndësishme dhe me konsolidimin e lojtarëve që kemi, ne mund të konkurrojmë për diçka më të madhe në Champions League”.
Mbi RedBird: “Nuk kam pasur asnjë kontakt me ta. Këtë na e thanë pasi doli në shtyp. Por unë kisha perceptuar diçka që jetonte brenda selisë. Por nuk ishte problem. Në fund të fundit, kur arrin të krijosh një grup të veçantë ekipi si i yni, këto thashetheme nuk shqetësojnë mjedisin.
Në Milanello ne shkuam përpara duke ditur në çdo rast se kishim një klub të fortë pas nesh që ishte gjithmonë i përpiktë në pagesa. Sigurisht që kishte kuriozitet. Një lojtar me të cilin po flisnim për rinovim na tha: “Le të presim se ndoshta do të ketë më shumë para…”.
Për merkaton dhe rinovimin e tij dhe Massarës: “Kemi kohë që lëvizim? Prej muajsh, por për momentin nuk kemi pasur burime financiare për të menduar për këtë kapërcim cilësor. Edhe sepse jemi në një fazë tranzicioni. Ne do të shohim …
Dhe përveç kësaj është edhe pyetja në lidhje me kontratën time dhe Massara. Ne po skadojmë dhe nuk e kemi rinovuar. Më duhet të them se për rrugën tonë dhe për atë që ka ndodhur në të kaluarën edhe gjatë periudhës së krizës me Rangnick, e shoh si mosrespektim që deri më sot CEO dhe Elliott nuk janë ulur as të bisedojnë me ne.
Thjesht them te flasim. Sepse ata gjithashtu mund të na thonë ‘puna juaj nuk ishte aq e mirë sa për të vazhduar’. Ose mund të them ‘nuk më pëlqen strategjia juaj’. Siç thashë në atë kohë, më pëlqen të jem një lloj garancie për tifozet dhe lojtaret e Milanit.
Unë nuk jam personi i duhur për të bërë një projekt që nuk ka një ide fituese. Nuk mund ta bëja kurrë këtë. Realiteti është se pronarët nuk janë ulur kurrë në tavolinë dhe kjo nuk është mirë”.
Për Leao: “I patransferueshëm? Sigurisht, është ende një diamant i përafërt, i cili ka pësuar përmirësime të mëdha nga viti në vit. E morem nga pankina e Lille duke i paguar 24 milionë dhe i vendosëm menjëherë një klauzolë prej 150 milionësh, sepse Boban, Massara dhe unë besuam tek ai.
Potencialisht ai ka qenë gjithmonë kampion. Ai duhej të ndiqte një rrugë që, për më tepër, ende nuk ka përfunduar. Ai është jashtëzakonisht inteligjent dhe kishte nevojë për një ndihmë të vogël. Kam folur shumë me të.
Është e qartë se nëse në të ardhmen Milani nuk do të jetë në nivelin e Leaos ose Leao nuk do të jetë në nivelin e Milanit, gjërat do të ndryshojnë. Por në këtë moment rritja është eksponenciale për klubin dhe për të”.
Për Ibrahimovic: “Kam folur me të të hënën dhe kemi bërë një takim brenda dy javësh. Nuk shoh asnjë problem për të gjetur një marrëveshje. Të luash kaq pak sigurisht që nuk është e lehtë. Do të shohim se çfarë do të ndodhë në dy javët e ardhshme. Gjithçka do të bëhet për hir të tij dhe për Milanin. Nga sa kuptoj unë synimi i tij është të ecë përpara”.
Për lëvizjet sulmuese: “Sigurisht, ne po flasim me Origin dhe ceshtja eshte ne drejtimin e duhur. Të mos harrojmë që Giroud është kampion, lojtar i nivelit të lartë. Por ne kemi edhe Rebic. Zgjidhjet janë aty. Atëherë është normale që për të konkurruar duhet të mendosh për të përmirësuar diçka. Do të ecim sipas buxhetit”.
Për Botman: “Ne e ndoqëm atë, por ka shumë lojtarë të mirë në atë rol.” Për merkaton e Interit dhe Juventusit: “Juve nuk ka ndërmend të ndalet te Vlahovic. Interi do të bëjë të njëjtën gjë. Sezonin e ardhshëm do të kemi një kampionat që do të nivelohet. Sepse konkurrues do të jenë edhe Roma, Napoli, Fiorentina, Lazio dhe Atalanta.
Kjo është arsyeja pse arsyetimi për strategjinë tonë është thelbësor. Për Paul Singer: “Ai ishte i kënaqur, ai e dinte historinë time. Ai më komplimentoi për vlerat e transmetuara në klub. Dhe ai ishte i kënaqur dhe u befasua nga pasioni i njerëzve.
Ai e dinte që e besoja. Djali i tij Gordon i kishte thënë atij për mesazhin që i dërgova gjashtë muaj më parë: ‘Bëhu gati të fitosh Scudetton’. A po mendoja tashmë për titullin në Krishtlindje? Po, e dija dhe besoja se ekzistonte kjo mundësi”.
Për stadiumin e ri: “San Siro u bë i shkëlqyer nga skuadrat që luanin atje. Nëse duam të jemi konkurrues, na duhet një stadium i ri. Është e vetmja mënyrë për të qenë konkurrues në Evropë. Por stadiumi i ri nuk mund të ketë 55 mijë shikues, ai duhet të jetë i madh dhe me kapacitet. Futbolli është një sport popullor, stadiumi nuk mund të jetë elitar. Ne u kemi borxh tifozëve tanë një objekt aq të madh sa San Siro”.
